Primeiro, cabe puntualizar que o nome técnico da campanilla é úvula, e
está formada por tecido conxuntivo e mucosa, ademais de tres músculos: o
tensor, o elevador do paladar, e o propio músculo da úvula. É unha
pequena masa carnosa que colga do noso paladar brando, por encima da
raíz da lingua; pero, para que serve?
A verdade é que existen disparidade de opinións no mundo científico.
Robert Wierdersheim publicou en 1893 unha lista de 86 órganos humanos
dos que se descoñecía a súa función, entre os que se atopaba a
campanilla. A día de hoxe, séguese debatendo si é un órgano funcional ou
non.
Moitos creen que é un vestixio filoxenético, que con toda probabilidade,
quedouse sen un uso específico grazas á nosa evolución como especie. A
súa dúbida en canto á súa función refírese ao fala: moitos creen que é
vital para emitir a nosa voz, posto que din que funciona en tándem coa
parte posterior da garganta, do paladar, e do aire que sobe dos pulmóns
para crear os diferentes tipos de son que usamos para falar.
Pero existen estudos que demostran que isto depende do idioma, e en certas falas, si a úvula foi extirpada, non inflúe no fala.
Onde si existe quórum é na súa función para a inxesta de comida: axuda
ao veo do paladar na tarefa de distribuír os alimentos cara ao esófago e
non cara á larinxe.
Ningún comentario:
Publicar un comentario