Según esta teoría, todos os materiais conteñen na súa composición "floxisto", canto máis conteñen, máis inflamables son. Para Stahl existían dous tipos de calor: libre e combinada. E identificaba esta última como o floxisto. Cando se produce unha combustión, a calor pasa de ser combinada a libre, libérase o floxisto.
Stahl afirmaba que os metais inflamables estaban compostos por cal e por este principio inflamable. Cando se "calzinaban" perdían todo o seu floxisto e por iso o resultante, a cal ou as cinzas, non podían combustionar de novo.
Lavoisier desmentiu esta teoría explicando que a combustión tratábase dun proceso químico e efectivamente tras o descubrimento do oxíxeno en 1772 isto quedou demostrado.
A día de hoxe a teoría do floxisto está totalmente obsoleta e é só unha curiosidade científica.
Ningún comentario:
Publicar un comentario